مشاوره خانواده

از آنجایی که این شکل از مشاوره، ارتباط برقرار می‌کند، اعضای خانواده می‌توانند یاد بگیرند که چگونه افکار و نیازهای خود را بهتر به اشتراک بگذارند و تعارضات را به گونه‌ای حل کنند که کم‌تر به روابط آسیب برساند.

این نوع مشاوره همچنین بر این تمرکز دارد که چگونه اعضای خانواده می‌توانند به مشکلات یک عضو خانواده رسیدگی کنند.

به عنوان مثال، اگر یکی از اعضای خانواده یک بیماری روانی داشته باشد، مشاوره خانواده می‌تواند به بهبود شرایط کمک کند.

هنگامی که افراد تحت تأثیر بیماری روانی قرار می‌گیرند، اعضای خانواده ممکن است گاهی از نحوه کمک کردن آگاهی نداشته باشند.

در نتیجه، ممکن است رفتارهایی داشته باشند که جنبه‌های بیماری را حفظ یا حتی بدتر کند. مشاوره خانواده می‌تواند به اعضای خانواده کمک کند تا از آن عضو خانواده خود حمایت کنند و در عین حال سلامت روانی خود را نیز حفظ کنند.

تحقیقات نشان می‌دهد که خانواده درمانی می‌تواند برای اهداف مختلفی موثر باشد:

یک مطالعه در سال 2018 نشان داد که مشاوره خانواده می تواند در درمان مشکلات متمرکز بر بزرگسالان، از جمله پریشانی رابطه، خشونت شریک صمیمی، اختلالات خلقی، اختلالات اضطرابی، روان پریشی، مسائل مرتبط با الکل و سازگاری با بیماری های فیزیکی مزمن مفید باشد.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ نشان داد که خانواده درمانی به بهبود بخش‌های مختلف عملکرد خانواده برای کمک به نوجوانانی که مشکلات سلامت روانی را تجربه می‌کنند، کمک می‌کند.

یک مطالعه در سال 2019 نشان داد که خانواده درمانی در درمان مشکلات رفتاری، مشکلات عاطفی، اختلالات خوردن، مشکلات جسمی و بهبودی از سوء استفاده یا غفلت مؤثر است. این مطالعه همچنین نشان داد که مشاوره خانواده زمانی که به طور مستقل یا به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی چندوجهی مورد استفاده قرار می گیرد، مفید است.

برای درک بهتر این‌که چگونه خانواده درمانی ممکن است مؤثرتر باشد و چگونه با سایر اشکال درمان مقایسه می‌شود، تحقیقات بیش‌تری مورد نیاز است.