برای دریافت مشاوره تماس بگیرید
۰۹۱۹۰۸۱۲۱۸۸ ۰۲۱۹۱۰۳۱۸۱۰ ۰۲۱۹۱۰۳۱۸۰۷

چگونه بدون قید و شرط به فرزند خود عشق بورزیم؟ چهار راه برای دوست داشتن بدون قید و شرط

چگونه بدون قید و شرط به فرزند خود عشق بورزیم؟ چهار راه برای دوست داشتن بدون قید و شرط

چهار راه برای دوست داشتن بدون قید و شرط

آندرا اف. پولارد، دکتری روانشناسی

دوست داشتن بدون قید و شرط یک عامل کلیدی برای بچه هاست که بر اساس آن اعتماد به نفس کاملی برای دوران بزرگسالی شان بسازند. اگر وجود ما در دوران کودکی پذیرفته شود و مراقبین اولیه ما حمایت گر و با توجه باشند، شانس بیشتری وجود دارد که با ما با حس خودپذیری [عزت نفس] بزرگ و به افرادی نسبتا مستقل از دیگران تبدیل شویم. در این شرایط خوشبختی به معنی “شیفته کامل زندگی”، مهربان، متمرکز، رها بودن، خیلی آسان تر به دست می آید.

از طرف دیگر، دوست داشتن مشروط – دوست داشتن بابت ویژگی، خلق و خو یا  دستاوردهای مشخص- می تواند الگوی ناسالم خلق کند از تلاش برای کسب محبتی که هیچوقت نگرفته ایم.  هرچند، اکثر کسانی که مقالاتی از این دست را می خوانند از قدرت عشق بدون قید و شرط باخبرند، تشخیص آن برایشان کار سختی است. بنابراین، سوال بنیادین این است که عشق بدون قید و شرط دقیقا یعنی چه؟

عشق بدون قید و شرط، چهارچوپ ذهنی منفعل، همه چیزپذیری نیست که هیچوقت به بچه “نه”
نمی گوید یا مهارت های لازم برای تبدیل شدن به یک بزرگسال دوست داشتنی، کارآمد و مسئول را آموزش نمی دهد. بنابراین، عشق بدون قید و شرط مسلما به این معنی نیست که به بچه ها اجازه دهیم هر چقدر دلشان می خواهد پای بازهای کامپیوتری، برنامه های تلویزیون و … وقت بگذرانند. خیلی از پدر و مادر ها ساعات های بی حسابی که بچه ها پای شبکه های اجتماعی و ویدئو گیم ها می گذرانند را نادیده
می گیرند. همه می دانیم این کار چقدر مضر است. تحققیات نشان می دهد که افسردگی، احساس تنهایی و اضطراب در بچه ها در حال افزایش است، به خصوص در بچه های که 2 ساعت و یا بیشتر را در  شبکه های اجتماعی می گذرانند.

خوشبختی به زمان نیاز دارد: زمانی برای حرکت، ارتباط برقرار کردن، کسب مهارت، تمرکز روی اهداف، تجربه شکست تلاش ها، لذت بردن از آرامش درونی و خواب. در عوض، چیزی که در جامعه باب شده این است که اجازه دهیم بچه ها، رشد نیافته و ناتوان در پردازش احساساتشان بار بیایند.

عشق بدون قید و شرط یک موقعیت مکانی بی قانون در خانه شما نیست، بلکه جایی است در قلب شما. داشتن خانه قانونمند به معنی عشق مشروط نیست. اسمش فرزندپروری است. بچه داری گاهی جالب، شیرین و لذتبخبش است و گاهی نه. همیشه با تشکر از عشق بدون قید و شرط شما قدردانی نمی شود. بچه ها احتمالا از قاطیعت شما متنفرند. پس عشق بدون قید و شرط یعنی من در حال تو را دوست دارم، حتی وقتی از قاطعیت من متنفری، مقاومت می کنی، سرکش، معترض، بی حال و طلبکار هستی.

برای بدون قید و شرط عشق ورزیدن باید ذات و شرایط سنی بچه هایمان را بپذیریم، تا به آنها توجه کنیم و درکشان کنیم.

پذیرش ذات بچه ها

بچه من ذاتا نوع خاصی از هوش را دارد. هاورد گارنر معتقد است 8 نوع هوش وجود دارد: موسیقیایی، منطقی- ریاضی، کلامی، بین فردی، درون فردی، حرکات بدنی، فضایی و طبیعی [طبیعت دوستی]. طبیعت بچه های ما شامل گرایش جنسی، سلایق شخصی، استعدادها و نقطه ضعف هاست. طرد بچه ها به خاطر احساساتشان نادیده گرفتن این واقعیت است که احساساتی بودن طبیعت گونه انسان است؛ طرد بچه ها به خاطر تفکراتشان نادیده گرفتن این واقعیت است که انسان نیاز دارد کنجکاو و آزاد باشد.

پذیرش شرایط سنی بچه ها

بچه ها از اینکه تحت فشار باشند که مثل بزرگسالان کوچک رفتار کنند به شدت رنج می برند. انتظارات ما باید متناسب باشد. نباید فشارهای که خودتان احساس می کنید به بچه ها منتقل کنید. بچه ها خیلی حساس هستند و متوجه پس زدن های نامحسوسی می شوند که به خاطر انتظارات کم و بیش ناآگاهانه پیش می آیند. پس مطمئن شوید خودتان به اندازه کافی احساس خوب بودن می کنید. اگر خودتان را دوست نداشته باشید، سخت است که با رفتار هر مرحله خاص کنار بیایید.

به بچه ها توجه کنید

در حالیکه تمرکز بیش از حد روی بچه مسیر مصیب درست کردن است، توجه جامع ضروری است. بچه ها نیاز دارند دیده و تائید شوند، در غیر این صورت از درون احساس تنهایی و پوچی می کنند. دقت کنید:
تلفن هایتان را زمین بگذارید و سرعت ذهنتان را کم کنید تا حالت های چهره های بچه هایتان را ببینید و احساسات واقعی آن ها را بفهمید، افکارشان را درک کنید و نیازهای متعددشان را تامین کنید. گاهی توجه به بچه ها یعنی متوجه باشید بچه باید کم کم از شما مستقل شود. گاهی یعنی بفهمید به چه
مهارت هایی نیاز دارد که در این دنیا خوشحال باشد.

بچه را درک کنید

بومیان آمریکا معتقدند “دوست داشتن” یعنی “فهمیدن”، فهمیدن واقعی و از اعماق قلب. این یعنی ممکن است من همه چیز را تائید نکنم، اما بچه هایمان را حداقل اکثر مواقع درک می کنم – کمال متعلق به خدایان است.  برای مادر به اندازه کافی خوب سخت نیست، از بچه عذرخواهی کند و اشتباه را جبران کند.

شاید مهمترین جزء بدون قید و شرط عشق ورزیدن، دوست داشتن خودمان دقیقا به همین شکل بدون قید و شرط باشد. من طبیعت خودم را، بدون قید و شرط، می پذیرم و خودم را درک می کنم و از خودم مراقبت می کنم.

 

نوشته های مرتبط
یک پاسخ بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.فیلد های مورد نیاز علامت گذاری شده اند *